(Nje)Wurjekowanje w
W serbšćinje wobkedźbujemy husto, zo orientuja so rěčnicy při wědomym čitanju po pismikach. To potrjechi na přikład wurjekowanje pismika w, wosebje w kombinaciji z dalšimi pismikami kaž š, r, z, b, č, ć a druhe. Husto wurjekuje so tole kaž wšitko (město šitko), wrota (město rota), wzać (město zać), wbohi (město boh), wčera (město čera), wćipny (měšto ćipny) atd. Na to bě hižo Jan Arnošt Smoler w lěće 1860 skedźbnił. Fakt je, zo eksistuja prawidła, po kotrychž wěste kombinacije konsonantow na spočatku złóžki a wosebje na spočatku słowa móžne njejsu. Tute prawidła we wobłuku rěčneho kućika skrótka wujasnić, so njehodźi. Spomjatkować pak móžemy sej, zo tež w druhich rěčach wšelake słowa hinak pisamy hač je wurjekujemy. Zo pisamy w serbšćinje w mjenowanych zwukowych kombinacijach pismik w, hačrunjež jón njewurjekujemy, zwisuje na jednej stronje ze zasadu hornjoserbskeho prawopisa, pisać po móžnosći po pochadźe słowow, na druhej stronje pak tež, zo we wotwodźenkach z předwěškom abo při wužiwanju prepozicijow zwuk w tola zaso słyšimy, na přikład ze wšitkimi, přewrót, wotewzać abo na wsy.
A. Pohončowa
temy: słowa podobne po woznamje abo formje, gramatika
klučowe słowa: wurjekowanje