Zawrěć a wočinić
W nowinach sym jónu čitała nadpismo: „Muzej zašo zawrěje.“ Tajka formulacija je w serbšćinje njedospołna. Je drje to posłowny wotpowědnik němskeho: „Das Museum schließt früher“, při tym pak so njewobkedźbuje wosebitosć serbskeho werba zawrěć, kotryž žada sej w sadźe přeco dopjelnjenje přez objekt: Muzej zawrěje swoje durje, domownik zawrěje muzej. Jeli chcemy stworić sadu z tutym werbom bjez objekta, přidamy w serbšćinje słowčko so: Muzej so jutře zašo zawrěje. Runje tak je pola werba začinić, ale tež pola werbow z napřećiwnym woznamom wotewrić abo wočinić. Direktor wotewri wustajeńcu, předawarka wočini wobchod, ale wobchod wočini so rano wosmich.
Tak pokazuja poriki typa zawrěć a so zawrěć abo wočinić a so wočinić, zo kryje so w němskim „schließen“ abo „öffnen“ dwoji woznam, a serbšćina žada sej tu eksaktniše zwuraznjenje. Swój rěčny kućik pak nětko njezawrěju, ale jón radšo zakónču, a pokazam z tym na hišće dalši, přenjeseny woznam němskeho werba „schließen“.
S. Wölkowa
Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Sinnverwandte und ähnliche Wörter
Schlüsselwörter: Verb, Reflexivität, Deutsch