Witajće wote mšě

Zo móža wěriwi tež w času zawrjenja cyrkwjow serbskorěčne Bože mšě přez livestream dožiwić, je wulkotna wěc. Husto maš składnosć, tajkemu livestreamej komentar připisać. Při tym je mi wuraz „Witajće wot kemšow“ do wočow bił. Ja znaju jenož postrow „Witajće wote mšě“ – wurjekowane jako jedne słowo z akcentom na prěnjej złóžce a jako e město ě we wuzwuku, potajkim wotemše. Słowo mša je (za katolskich Serbow) wotpowědnik za ně. „Messe“, zwjetša wužiwa so Boža mša, ně. „Heilige Messe“. Kruty wuraz kemši hić nasta ze słowneje skupiny ke mši hić. Dokelž ma słowo mša jenož jednu złóžku a započnje so z dwěmaj konsonantomaj, rozšěri so prepozicija k na ke (prajimy na přikład tež ke mni). Tohodla rěka to ke mši a nic k mši. Akcent leži při tym na prepoziciji a tak nasta pozdźišo ze słowneje skupiny ke mši nowe słowo kemše jako wotpowědnik za Božu mšu abo Božu słužbu; a z toho tworjachu so wotwodźenki kaž kemšer abo kemšacy. – Sym hižo raz čitała, zo je něchtó wo tym pisał, kak je wón „wot kemšow ducy“ znatych zetkał, ale je to skerje rědki zjaw, runje tak kaž hižo citowane „witajće wot kemšow“ – rozšěrjene tole njeje. A po Božej mši strowja so ludźo dale z krutym wobrotom witajće wote mšě.

A. Pohončowa

temy: rěčne wobroty, pochad słowow, gramatika, słowotwórba

klučowe słowa: deklinacija, zróst, prepozicija

hesła: Witaj wot …!, Witajće wot …!, mša, postrow po kemšach, kemše