Trjebać
Njedawno sym tu rěčała wo wopačnym wužiwanju werba trjebać jako modalneho werba město praweho dyrbjeć, hdyž wosebje dźěći praja: „Trjebam ja to činić?“ město praweho: „Dyrbju ja to činić?“ – Wězo njeje wužiwanje jednoreho werba trjebać generelnje wuzamknjene. Wšak njeje trjebać přeco modalny werb kaž w runje citowanym přikładźe. Werb trjebać móže nimo toho tež połnowoznamowy werb być, to rěka, zo ma samostatny woznam a tohodla w cyle hinašich kontekstach wustupuje, na přikład: „Za tykanc trjebam muku, mloko, butru, jeja a cokor.“ abo: „Dźensa je tak zyma, tohodla trjebam rukajcy.“ Werb trjebać zwjazuje so tu ze substantiwami, z objektami: butru, mloko, jeja, rukajcy atd. Jako połnowoznamowy werb móže so wězo trjebać tež negować: Za tutón tykanc njetrjebam butru, za to pak margarinu. A w nalěću hižo žane rukajcy njetrjebam, wšak je hižo rjenje ćopło.
A. Pohončowa
temy: słowa podobne po woznamje abo formje
klučowe słowa: werb