Tragend
Hdyž žona dźěćo wočakuje, praji so we wobchadnej rěči zwjetša, zo je wona šwanger. Někotři wužiwaja tež wuraz zańdźena. W słownikach zapisany je adjektiw samodruha. Tute wurazy so wězo wšitke na čłowjeka poćahuja, ale kak prajimy, hdyž někajke zwěrjo młode wočakuje? Definitiwnje njeje zwěrjo samodruhe, zańdźene abo šwanger. Powšitkownje móžemy drje wužiwać wuraz nošny, snano tež subožny. Za skót mamy pak tež wosebite pomjenowanja, tak su kobły přižrěbne resp. sužrěbne kaž tež subožne, kruwy su sućelne abo sćelne, wowcy a kozy su subožne a rancy su suprošne abo připrošne. Předzłóžka su- je stara a ma woznam ,hromadźe‘, potajkim rěka sućelna, zo je kruwa ,hromadźe z ćelećom‘, suprošna, zo je ranca ,hromadźe z prosećom’ atd. Mjez wšelakimi wurazami je subožny najmjenje specifikowany a w nim tči nimo předzłóžki su- adjektiw zbóžny abo tež bohaty. Hdyž rěčimy wo druhich, tu pola nas cuzych zwěrjatach kaž alpaka, kamel, lawicy atd., bych namjetowała adjektiw subožna abo prosće nošna. Tole stej wšak najbóle powšitkownej wurazaj.
A. Pohončowa
temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje
klučowe słowa: wobchadna rěč, spisowna rěč