Patoržica

Sće wy, lubi připosłucharjo, so jónu prašeli, zwotkel poprawom wuraz patoržica za dźeń abo wječor do hód přińdźe? Haj? Spytam tole wam wujasnić. W słowje patoržica tči samsny korjeń kaž w słowje torhošćo, potajkim městno, hdźež so wikuje. Předwěšk pa- zwuraznja wosłabjenje abo negowanje woznama, kotryž je w słownym zdónku zwuraznjeny. Tutón předwěšk pa- wustupuje tež w druhich wotwodźenkach, na přikład je pahórka mjeńša hač prawa hórka (němsce „Hügel“); pakluč njeje prawy kluč, skerje wopačny, z kotrymž móžu so zadobyć do bydlenja (němsce „Dietrich“) a paduch njeje ničo druhe hač zły duch. Słowo patoržica ma potajkim prěnjotny woznam, zo njeje to prawy, ale skerje hubjeny dźeń za wikowanje. Móžno, zo tči w tym stara přiwěra, zo by móhło wikowanje na předwječorje hód złym ducham puć do domow runać. – Přeju wam na tutym městnje w mjenje rěčespytnikow Serbskeho instituta žohnowany a měrny hodowny čas.

A. Pohončowa

Themen: Sinnverwandte und ähnliche Wörter, Herkunft der Wörter, Wortbildung

Schlüsselwörter: Substantiv, Ableitung

Wörter: patoržica, Heiligabend