Rěčne kućiki

Nebel

Ludy, kotrež su žiwe z wěstymi přirodnymi zjawami, wuwiwaja za nje tež specielne wurazy. Tak wěmy, zo maja Eskimowcy wjacore słowa za sněh, wotwisujo wot jeho kajkosće. W serbšćinje mamy za němske słowo „Nebel“ wjacore słowa. Najbóle znatej a najhusćišo trjebanej stej kurjawa a mła (prjedy pisane tež jako mhła). Mjeztym zo pochadźa mła w tutym woznamje hižo z prasłowjanšćiny, poćahowaše so kurjawa spočatnje na dym, kotryž nasta přez kur abo proch – w tutym słowom zwisuje werb kurić. Ze słowom mła po pochadźe přiwuzny je substantiw mihel a tež werb miholić. Z mihelom woznamjenjamy mokru młu abo mokru kurjawu. Dalši wuraz je sowjer, němsce „Hochnebel“. Słowo sowjer je přiwuzne z pomjenowanjom wobzoroweho směra sewjer. To zwisuje z tym, zo nastanje sowjer přez zymny wětřik, kiž duje ze sewjera. Typiske za sowjer je, zo je suchi, z nim potajkim njejsu žane spadki zwjazane. – Lubi připosłucharjo, nětko je zaso typiski počas, w kotrymž nastanje husto mła, kurjawa, mihel abo sowjer, a to rěka za wšitkich šoferow: Kedźbujće, zo byšće přeco derje dojěli.

A. Pohončowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, słowa podobne po woznamje abo formje, pochad słowow

klučowe słowa: substantiw

hesła: Nebel, kurjawa, mła, mihel, sowjer