Mjez woči – do mjezwoča
Redaktor serbskeho rozhłosa so mje njedawno wopraša, hač bych ja jemu mjezwoči abo do mjezwoča klesnyła. Wothladajo wot toho, zo njebych nikomu, tež žanomu redaktorej, jednu klesnyła a hižo scyła nic mjezwoči, dźe mi w tym zwisku wězo wo formje mjezwoči respektiwnje do mjezwoča. Z wjazby mjez woči je nastało nowe słowo mjezwoči, kiž so njedeklinuje a ma dźensa dwójny woznam, potajkim: měsačk swěćeše jemu mjezwoči, wona ma kremu mjezwoči. – Słowo mjezwoči přiwza pozdźišo kóncowku -o, w někotrych dialektach tež -e. Tak hodźi so mjezwočo kaž normalny substantiw deklinować. – W staršej hornjoserbskej literaturje wužiwaše so wosebje njedeklinabelna forma někomu mjezwoči hladać. W nowšej literaturje, wosebje po lěće 1945 nastatej, namakamy porno tomu jara husto wjazbu do mjezwoča: „Wětřik jej do mjezwoča duje.“ Móžemy tole jako normalne wuwiće rěče wobhladować, w našim padźe snano pod wliwom němčiny. Myslu pak sej, zo je starša forma hódna, zo njebychmy na nju pozabyli a ju dale wužiwali. Tuž njech nam wětřik do mjezwoča abo lěpje prajene mjezwoči duje.
A. Pohončowa
Themen: Sinnverwandte und ähnliche Wörter, Regionale Unterschiede im Sorbischen
Schlüsselwörter: Wendung, Zusammenrückung