Łakoma

Hišće njeje Łakoma zhubjena, tak smy njedawno w nowinach čitali. Bohužel je mi w tutym interviewje nadpadnyło, zo drje njeje jenož wjes Łakoma, dźensa zagmejnowana do Choćebuza, wot brunicowych bagrow wohrožena, ale zo hrozy tež jeje mjenu wěsty strach, mjenujcy zo so jeho prawe skłonjowanje pozabudźe. Čitach tam formy kaž Towarstwo Łakomy, we Łakomje atd., potajkim ze skłonjowanjom kaž pola substantiwa, na přikład zyma, zymy, zymje. Mjeno Łakoma wšak słuša k trochu rědšemu mjenowemu typej, kaž na přikład tež mjena Niska abo Wysoka abo tež Smjerdźaca. Tute mjena su poprawom adjektiwy (kajkostniki), ke kotrymž móžemy sej w duchu domyslić substantiw wjes. A tuž zadźerža so wone tež kaž adjektiwy, prajimy: bus jědźe přez Wysoku do Niskeje, w Smjerdźacej maja hižo 40 lět kulturny dom – a njeje ćežko spóznać, kotre adjektiwy su jim kmótřili.

Mjeno Łakoma pak dźe wróćo na delnjoserbski adjektiw łakomy, to rěka chłóšći. A tohodla dyrbi potajkim rěkać Towarstwo Łakomeje, dóńt Łakomeje, bydlu hižo dźesać lět we Łakomej, a w delnjoserbskim „Nowym Casniku“ smy to njedawno tež cyle prawje čitać móhli.

S. Wölkowa

temy: gramatika

klučowe słowa: deklinacija, mjeno

hesła: Łakoma, Niska, Smjerdźaca