Dosć městna měć
Hdyž sym njedawno nadpismo artikla čitała, zo maja „wučerjo přemało ruma“, sym so najprjedy jónu w myslach kopoliła. Slědowacy artikl přečitawši bě mi jasne, wo čo dźe. Dźěše mjenujcy wo šulu, za kotruž je so telko dźěći přizjewiło, zo móhli třeću rjadownju w prěnim lětniku wutworić. Tole pak na tym zwrěšći, zo nimaja w šulskim twarjenju hižo dosć rumnosćow a z tym dosć městna nimaja. Słowo rum je požčonka z němčiny a wužiwamy ju w serbšćinje podobnje kaž w němčinje, ale nic wšudźe. Tak ma na přikład město wotpohlad, swobodny rum mjez twarjenjemi zatwarić. Hdyž pak dźe wo konkretne stwy w twarjenju, rěčimy skerje wo rumnosćach. Jeli měnimy geografiski rum, móžemy tež wo kónčinje rěčeć, potajkim wo wjesnym rumje abo wo wjesnej kónčinje. Hdyž pak měnimy tajke něšto kaž němske „Platz“ kaž w přikładach „im Wagen ist noch Platz“, „im Regal ist kein Platz mehr“, wužiwamy w serbšćinje słowo městno: w awće je hišće městno, w polcy njeje hižo městna za nowe knihi a w šuli je přemało městna, zo bychu tam přidatnu rjadownju zarjadować móhli.
A. Pohončowa
temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, słowa podobne po woznamje abo formje
klučowe słowa: rěčny wobrot, wliw němčiny