Póznać – spóznać
W serbšćinje su kaž w druhich rěčach słowa, kiž maja wjacore woznamy. W druhich padach eksistuja wjacore słowa za jedyn jenički woznam. K tutym słowam słušatej werbaj póznać a spóznać. Tak wužiwatej so na přikład we wysokim stilu wobaj werbaj w zmysle ‚z někim spać‘, štož wosebje w bibliji namakamy. Tak čitamy w Starym zakonju: „A Hadam spózna swoju žonu Jěwu a wona podja a porodźi Kaina.“ (1 Mos 4,1) W tutym zmysle je sej serbšćina woznam z němčiny požčiła a němčina zaso z łaćonšćiny. To pak je chětro wobmjezowana móžnosć, werbaj spóznać a póznać wužiwać. Dalši woznam ilustruje přichodny přikład: Móžu prajić, zo sym tebje hižo wotdaloka póznała abo spóznała – rozdźěl njeje. W tutym zmysle pak so póznać wo wjele rědšo wužiwa hač spóznać, póznać ma hižo trochu zestarjacy charakter. Wosebje zajimawe je, zo ma werb póznać dalši woznam, kiž pak so z tamnym werbom njekryje. Tak móžu prajić, zo wjele pućuju, zo bych swět póznawała abo zo chcu jeho noweho přećela póznać, a měnju z tym, zo chcu swět abo přećela zeznać. W tutym konteksće ma werb póznać hinaši woznam hač werb spóznać a njemóžu jón tuž z nim wuměnić.
A. Pohončowa
temy: słowa podobne po woznamje abo formje
klučowe słowa: werb