Překlepane dźěći

W swojim zašłym rěčnym kućiku sym wam wo moclkach, kawkach, kórkach a moskach powědała, kaž mjenujemy małe lube, šibałe abo žortniwe dźěći. Nětko pak wěmy, zo maja tež dźěći za wušimi, kaž so praji. A to jich potom wjace moclk njemjenujemy. Hdyž su moji bratřa něšto překlepane zworali, su byli cygany, šwincy abo šwintuchi. Ja, jako holca sym była sroka abo korlina, hdyž sym za chribjetom wšě placki sama zjědła. Šwinc, cygan a sroka njetrjebam rozkłasć. Korlina je drje němske Karline, regionalny salopny a zacpěwawy wuraz za žónsku, na př. w so eine dumme Karline. Tež w serbšćinje drje negatiwny woznam – njehladana žadława žona abo dundarka, kaž steji w hornjoserbsko-němskim słowniku – předleži. Mały čert su bohudźak zrědka za nami wołali, to smy potom woprawdźe něšto wjetše zworali abo zaso jónu ćeknyli, hdyž bě čas k wječeri a do łoža.

Ale wšojedne hač su nam šwinc, cygan, korlina abo samo mały čert prajili, my smy přeco wědźeli, zo maja nas tola rady a zo smy w přichodnym wokomiku zaso jich moclk.

L. Šołćic

temy: rěčne wobroty, słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: substantiw, pomjeńšenka

hesła: mocl, moclk, kawka, kórka, moska, cygan, šwinc, šwintuch, sroka, korlina