Štibit

Druhdy su dorosćeni cyle zadwělowani, hdyž su małe dźěći přewótře, so po stwach honja a wšudźe njeporjadk zawostajeja. A snano praji potom něchtóžkuli: „Ja sym hižo cyle štibit wot wašeho wokołorajtwana.“ Štibit woznamjenja potom, zo su cyle zawjerćani, nerwowani a konfuzni wot tutoho njeměra a chaosa. Njebě lochko, sej pochad tutoho słowa štibit rozkłasć. Ale w słownikach hornjosakskich narěčow sym rozrisanje namakała. Jedna so mjenujcy wo adjektiw stupid, kotryž so w sakskich narěčach tež jako stipidch a podobnje wurjekuje a ma nimo prěnjotneho woznama tež woznam ‚rozmjerzany‘, ‚rozhorjeny‘, ‚hněwny być‘ abo ‚wrótny a błudny z mjerzanja‘. Abo ‚klepnjeny‘, kaž so tež husto praji: Sym cyle klepnjena abo em sym cyle štibit.

L. Šołćic

temy: słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: adjektiw, požčonka, němčina

hesła: štibit, škibit, stupid, stipidch, rozhorjeny, rozmjerzany, wrótny, klepnjeny