Naprašowanje »ćahać«, wuslědki 281–290 wot 327.
| 281 | Wink ćahaše, Rosina steješe. Wink ćahaše, Rosina steješe. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 136 : Předźenak, s. 3 |
||
| 282 | Wobšudnicy z tak mjenowanymi phishingowymi e-mailkami łakaja, zo bychu ludźom pjenjezy z kapsy ćahali. Wobšudnicy z tak mjenowanymi phishingowymi e-mailkami łakaja, zo bychu ludźom pjenjezy z kapsy ćahali. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 200, s. 2 |
||
| 283 | Wot swjedźenskeho ćaha składnostnje 626. róčnicy wobstaća Wulkich Ždźarow w lěće 2000 je wón wjace hač 2 500 króć powěsćowu postawu Krabata sćělesnjał, za turistow, pěstowarnje Wot swjedźenskeho ćaha składnostnje 626. róčnicy wobstaća Wulkich Ždźarow w lěće 2000 je wón wjace hač 2 500 króć powěsćowu postawu Krabata sćělesnjał, za turistow, pěstowarnje, šule, towarstwa a swjedźenje. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 33, s. 3 |
||
| 284 | Na kóncu Druheje swětoweje wójny słužeše pólna bróžnja ćěkancam ze Šleskeje, něhdyšim wójnskim jatym a nućenym dźěłaćerjam, kotřiž přez Lejno domoj ćahachu, jako nócny přebytk. Na kóncu Druheje swětoweje wójny słužeše pólna bróžnja ćěkancam ze Šleskeje, něhdyšim wójnskim jatym a nućenym dźěłaćerjam, kotřiž přez Lejno domoj ćahachu, jako nócny přebytk. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 164, s. 4 |
||
| 285 | Sta młodostnych ćahachu hodźiny dołho po měsće, mjetachu kamjenje, zapalachu awta a wurubjachu wobchody. Sta młodostnych ćahachu hodźiny dołho po měsće, mjetachu kamjenje, zapalachu awta a wurubjachu wobchody. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 17, s. 2 |
||
| 286 | Awta ćahachu brózdy přez wodu. Awta ćahachu brózdy přez wodu. |
HSB-NOW-2021 Stop a stup, s. 42 |
||
| 287 | arrestom a kłódu naj’ troštuje!“ Tak Deplka šeptaše třepotajcy; „Je wosud to dróharjow njezminliwy?“ Hans Depla won wopismo ćahaše A struchłeho synka tak změruje: „„To wšitko wšak dźe a dyrbi hić, To jeno ma čłowjek so přiwučić.““ , krajbłudźerjaj, A z wotkal a hdźeha dźe dróha waj’?“ „Ach nano, kak hrózbny to čłowjek je, Z arrestom a kłódu naj’ troštuje!“ Tak Deplka šeptaše třepotajcy; „Je wosud to dróharjow njezminliwy?“ Hans Depla won wopismo ćahaše A struchłeho synka tak změruje: „„To wšitko wšak dźe a dyrbi hić, To jeno ma čłowjek so přiwučić.““ A jako so k wječoru bližeše, Dešć z njewjedrom ducy jej’ nadpadźe, Nic wodźěw, nic předešćnik njepomha, Ze škórni je | HSB-ZEJLER | ||
| 288 | wam zapiskam, Za polak je moja rejka, Hišće pódla zaspěwam; Khlěb a pjenjez derje přaha, Štóž jej’ nima, słabje ćaha — Moje truny zapraja, Njezapomńće huslerja! 15. Spěw při młóćenju. Klip, klap, klip! w bróžni Zaklinči na huni Je kłós lěće napłodźiło, Kryja polo zornjatka: Je wšo horjo zalećiło, Syty ptačik njespěwa. Dyrdom dyrdom, dyrdomdejka, Šwarny kus wam zapiskam, Za polak je moja rejka, Hišće pódla zaspěwam; Khlěb a pjenjez derje přaha, Štóž jej’ nima, słabje ćaha — Moje truny zapraja, Njezapomńće huslerja! 15. Spěw při młóćenju. Klip, klap, klip! w bróžni Zaklinči na huni — Zornješko radne Wuskoči, wuleći: Burik so směje na łubi. Klip, klap, klip! klinča Cypički na huni — To | HSB-ZEJLER | ||
| 289 | Róža sylzy wuroni, Što te wuznawaja? „Dobra nóc, ty najrjeńši, Hdyž ty dyrbiš z kraja!“ [Zymske wětry ćahaja, Ćernik wobduwaja; Róža hłowčku pokhila — Ptačik ćehnje z kraja.] Lubosć hidźi dźělenjo Dialektiscy za: dźělenje. A so jeho recens.: Ptačik hrónčka ponowja, Što te wuznawaja? „Dobra nóc, ty najrjeńša, Hdyž ja dyrbju z kraja!“ Róža sylzy wuroni, Što te wuznawaja? „Dobra nóc, ty najrjeńši, Hdyž ty dyrbiš z kraja!“ [Zymske wětry ćahaja, Ćernik wobduwaja; Róža hłowčku pokhila — Ptačik ćehnje z kraja.] Lubosć hidźi dźělenjo Dialektiscy za: dźělenje. A so jeho stróža — Ptačik je to pacholo, Holičo ta róža. (1849.) Wšudźe doma. (Tydź. Now. 1849, | HSB-ZEJLER | ||
| 290 | joh’.] Lube lětko leć nimo, Dołho čakać je zlě, Zo wón skerje dom dóńdźe, Zaso kiwaju žně. [Mróčel ćaha pod njebjom, Wona tam a sem dźe — A mój bratřik po cuzbje, W kraju wšelkim, hdźež je.] Srjedźa horow wuńdźe mój čas. [Kak tež dźe so tam jemu, To wě luby mi Bóh; Moje wóčko joh’ hlada, Wo snje powitam joh’.] Lube lětko leć nimo, Dołho čakać je zlě, Zo wón skerje dom dóńdźe, Zaso kiwaju žně. [Mróčel ćaha pod njebjom, Wona tam a sem dźe — A mój bratřik po cuzbje, W kraju wšelkim, hdźež je.] Srjedźa horow su doły, W meji zakćěwa štom: A po dźělenju radosć, Hdyž mi přińdźe wón dom! (1855.) Klukluk-ptačatko. | HSB-ZEJLER |