Žórło: Němsko-hornjoserbski słownik (red. Helmut Jenč), Budyšin 1989/1991
Pokazka: Jedna so wo starši słownik, němski a hornjoserbski prawopis njewotpowědujetej aktualnej normje. Ćišćane wudaće je na předań w LND.
Weg
1. puć m/veralt. f, Dem. pućik; runy, daloki puć, puć pokazać, skrótšić, wotrěznyć, puć na dźěło, k wutrobje, wšelake puće wobstarać, komu puć rubać, kamjenje do puća, na puć zwalić, komu na puću być, dobre rady na puć dać, na poł puću stejo wostać, swoje puće hić, hrozna puć, po dobrej pući tež kruwar za pohonča dźe, W. und Steg kennen puć a dróhu, puće a šćežki znać, etw. in die Wege leiten čemu na puć pomhać, vom W. abbringen z puća zwjesć; seinen W. fortsetzen dale hić du/ćahnyć (swój puć); sich in den W. stellen so spřećiwić p, so spřećiwjeć; in die Wege leiten zahajić p, zahajeć, zahajować; im Wege stehen zadźěwać, wadźić; auf friedlichem, gesetzlichem, kaltem u. ä. Wege na měrliwe/na zakonske/na zymne u. ä. wašnje; auf dem rechten Wege sein (richtig vorgehen) prawje postupować; bis dahin ist es noch ein weiter W. hač tam je hišće dołha noha/wjele časa; aus dem W. räumen (beseitigen) wotstronić p, wotstronjeć, wotstronjować; njedorozumjenja ~
(umbringen) skóncować p, kóncować, zabić p, zabiwać; der W. (Zugang) zu jmdm., etw. přistup ke komu, k čemu; auf dem schnellsten Wege nanajspěšnišo, tak skoku kaž móžno, skerje a lěpje
2.
a) den W. nehmen det. hić du, chodźić; z posleńcu na zahrodu ~