Zapołožk abo wróćopołožk?

Přisłowo „Lutuj, doniž maš!“ je znate. Mjenje znata je warianta Handrija Zejlerja, kotraž rěka: „Lutuj, hdyž maš; sy-li chudy, čiń, kaž chceš!“. Tež dźensa su mnozy zlutniwje žiwi. Někotři praja, zo pjenjezy na bok połoža, druzy pjenjezy wróćo połoža abo samo wróćo kładu. W tutym zwisku čitach njedawno we finančnej rozprawje zestajenku wróćopołožk, z kotrejž bě mjenowana suma, kotraž so w němčinje jako „Rücklage“ wopisuje – potajkim to, štož so wróćo połoži. Słowo wróćopołožk w dotalnych słownikach zapisane njeje, tam namakamy warianty zapołožk abo zapołoženka z němskim přełožkom „Spareinlage“. Jedna so potajkim wo twórby, kotrež su z pomocu słowjesa něšto zapołožić, němsce: „etwas anlegen“ abo „deponieren“ tworjene. Ale snano je awtora finančneje rozprawy dalši woznam werba zapołožić iritěrował. W konteksće „sym knihu zapołožił“ so mjenujcy praji, zo hižo njewěš, hdźe kniha je – štož by w zwisku z pjenjezami fatalne było. A tuž je wšojedne, lubi słucharjo, hač pjenjezy wróćo – abo na bok połožiće, hłowna wěc je, zo stajnje wěsće, hdźe wone su …

J. Šołćina

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter

Schlüsselwörter: Substantiv, Ableitung, Zusammensetzung, Einfluss des Deutschen

Wörter: zapołožk, wróćopołožk, Rücklage, zapołoženka, Spareinlage, verlegen, zapołožić