Wjelki 2

Wo wjelkach jako njenasytnych mjasožračkach w serbskej frazeologiji sym hižo rěčała. Dźensa chcu wam spřitomnić wobroty, kiž reflektuja jeho zachribjetne, złomyslne a racwawe wašnje. Z biblije je nam znaty motiw wjelka we wowčim kožuchu, pozdatnje přećelneho čłowjeka, kiž pak ma złóstne zaměry – tutón wobrot zetkamy w mnohich europskich rěčach. Falšnosć wjelka, wo kotrymž wěmy, zo ma tak a tak přeco złe wotpohlady je tež motiw za prajidmo wo wjelčich sylzach, to rěka wo ludarskej sobuželnosći a je to specifisce serbska wersija němskich a po Europje hišće dale rozšěrjenych krokodilskich sylzow. Hdyž staremu hrěšnikej abo złóstnikej njewěrimy jeho slubjenja na poprawu, móžemy prajić, zo wšak so wón polěpšuje kaž młody wjelk, ale wšak wěmy zo wón při přichodnej składnosći zaso po swojim přirodnym wašnju jednać budźe. A tohodla tež je dospołnje bjezwuhladne, hdyž spytamy wjelkam prědować – to je samsne, kaž hdyž hłuchim wušam prědujemy. Mamy so wjelkow potajkim hladać a hłupy je tón, kiž wjelka do wowčernje pušći abo samo wjelka za wowčerja přistaji, štóž potajkim njeplechej lochku składnosć za złóstnistwo poskići. Štóž pak zabywši přistojnosć a moraliske zasady a hladajo na swoje lěpšiny so k njeplecham a škódnikam přidruži, jich zakituje a podpěra, tón z wjelkami wuje.

Widźimy tuž, zo je wjelk, kiž je w přirodźe mjeztym pola nas wulka rědkosć, w serbskej rěči tójšto slědow zawostajił.

S. Wölkowa

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, rěčne wobroty

klučowe słowa: wobrot

hesła: wjelk