Sprachecken

Šwitjej

Wěsće wy, lubi připosłucharjo, štó abo što je jedyn šwitjej? Nowše serbske słowniki podawaja jako němski ekwiwalent „Luftikus“ abo tež „lockerer Vogel“, potajkim čłowjek, kiž je lochkeje mysle, kusk njespušćomny, dodała bych, zo je šwitjej tež pryzlojty a překlepany. Starše słowniki Pfula abo Krala tute słowo scyła njeznaja, hačrunjež pochadźa prěni dokład, kiž mamy w tekstowym korpusu, z powědki Mikławša Bjedricha-Radlubina. Tam warnuje so před wěstym Mudrochu, kiž je znaty jako šwitjej. Zwotkel pak serbšćina tute słowo ma? Přizwuk na poslednjej złóžce pokazuje na cuzy pochad, a woprawdźe je prěnjotne žórło francošćina, zwotkelž je so słowo z posrědkowanjom němčiny k nam dóstało. Wuchadne słowo je zestarjene a rěka Suitier, pisa so na kóncu kaž Bankier z i-e-r a woznamjenja podobnje kaž w serbšćinje wjesołeho a pryzlojteho kadličku. Němske hesło „Suitier“ namakamy na přikład w słowniku Rězaka. Tu podawa so jako serbski wotpowědnik witka – a to drje je tež cyle kmany synonym za šwitjeja.

S. Wölkowa

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Herkunft der Wörter

Schlüsselwörter: Lehnwort, Substantiv

Wörter: šwitjej, Suitier, witka, Luftikus