Schienbeinschützer

Mojej synaj hrajetaj wobaj kopańcu. Njejsym tež jenička serbska mać w přewažnje němskim mustwje, a tak su so němscy starši hižo na serbske rozmołwy zwučili. A druhdy wšak při tym tójšto rozumja. Tak so stawa, zo wopraša so serbska mać swojeho syna: „Hdźe da maš swoje schienbeinschützery?“ Chcemy raz wo tym přemyslować, kak móhli serbsce pomjenować tutón dźěl drasty koparjow. Serbski wotpowědnik za Schienbein rěka hwizdźel, w staršich słownikach pisachu tež hwiždźel, kaž by so w katolskim dialekće wurjekowało. Móžemy tuž wutworić kompleksne pomjenowanje škit za hwizdźel. Wuměnjenje za zrozumliwosć je při tym wězo, zo znajemy słowo hwizdźel. Tež serbski wotpowědnik za słowo Stutzen móžemy wutworić, su to koparske nohajcy, kotrež słuža jako škit bristwa abo škit za bristwo. Tola we wšědnym wobchadźe zdadźa so mjenowane ekwiwalenty zwjetša trochu njelepe. Dobre, hdyž tež nic cyle jednozmyslne rozrisanje skići nam tu wotwodźenka škitački. Tola w sportowej předrasćerni drje situacija wujasni, što je měnjene, hdyž woprašamy so małych koparjow: „Hdźe da maće swoje škitački?“

J. Šołćina

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Wortbildung

Schlüsselwörter: Substantiv, Zusammensetzung, Ableitung

Wörter: Schienbeinschützer, škit za hwizdźel, Stutzen, škit bristwa, škit za bristwo, škitačk