Předźenak 1

Njedawno so mje znata wopraša, čehodla poprawom rěka přiłoha Serbskich Nowin „Předźenak“. To je zajimawe prašenje, kotrež dowjedźe nas do stawiznow. Mjeno „Předźenak“ měješe mjenujcy něhdyša ewangelska protyka, jedyn z předchadnikow našeje dźensnišeje „Serbskeje protyki“. Najskerje bě to přikład za mjeno našeje sobotnišeje nowinskeje přiłohi. Ale čehodla runje tajke mjeno za protyku a nowinu? Štó abo što je předźenak? Pohlad do słownika nam wujasni, zo bě to wikowar z předźenom. Wón jězdźeše po domach a nakupowaše wot hospozow hotowe niće, kotrež běchu na kolesku napřadli. Při tym wězo wjele nazhoni a zwjetša tež najnowše powěsće rozšěrjowaše. Tole drje je wujasnjenje za to, zo wuzwoli wudawar Korla Herman Rjeda za swoju protyku mjeno „Předźenak“. Wona měješe nowinki do serbskich domow nosyć. W našich časach pak dowola sej wudawarjo Serbskich Nowin kóžde lěto silwester mały žorćik z mjenom Předźenak. Woženja je ze słowčkom znak, a hotowy je Předźeznak, a tón předźe swoje nowinki wuwzaćnje raz znak.

S. Wölkowa

Themen: Herkunft der Wörter

Schlüsselwörter: Substantiv

Wörter: předźenak