Rěčne kućiki

Póstnicy a zapust

Maja hornjoserbske póstnicy a delnjoserbski zapust něšto zhromadneho? Na prěni pohlad skerje nic: Póstnicy swjeća so we wšelakich regionach, tež w Hornjej a Delnjej Łužicy, k čemuž so ludźo předrasća. Porno tomu je zapust na Delnju Łužicu wobmjezowany nałožk. Holcy woblěkaja sej delnjoserbsku drastu a hólcy chodźa w čornym wobleku a maja na kłobuk přičinjeny pisany kwěćel. Wěsta zhromadnosć pak tola wobsteji, a to w słowomaj póstnicy a zapust. W nimaj tči mjenujcy słowo póst. We wšitkich druhich słowjanskich rěčach su tohorunja słowa z tutym korjenjom znate. Rěčni historikarjo wuchadźeja z toho, zo jedna so pola słowa póst wo staru wšosłowjansku germansku požčonku.

Štóž so trochu wuznaje z rěčnymi stawiznami, spóznaje zwisk mjez němskim „fasten“ a serbskim póst. Starša serbšćina mjenujcy njeznaješe žadyn zwuk f; hdyž požči sej serbšćina słowa z tajkim zwukom z němčiny, je sebi připodobni. Tak nasta z němskeho słowa „Farbe“ w serbšćinje barba a z němskeho słowa „Flasche“ bu bleša. – Lubi připosłucharjo! Wužiwajće tutón tydźeń hišće za wšelake zabawy, přetož za tydźeń, popjelnu srjedu, su póstnicy a zapusty nimo a póstny čas so započina.

A. Pohončowa

temy: regionalne rozdźěle w serbšćinje, pochad słowow

klučowe słowa: substantiw, delnjoserbšćina, požčonka, němčina

hesła: póstnicy, zapust, póst, fasten