Perfekt abo perfektny?
„Ja njejsym perfekt“ – spěwaše njedawno młody muž w serbskim rozhłosu. Tajke sprawne wuznaće jeho česći – mje pak dźensa skerje gramatiska korektnosć woneho wuprajenja zajimuje. „Něšto je perfekt“, abo „to je modern“ – podobne wuprajenja dźeń a husćišo słyšimy, we wobchadnej rěči drje husćišo hač w spisownej. Su to přełožki němskich sadow, w kotrychž so kajkostniki kaž „perfekt“ abo „modern“ njeadaptuja – tak tež we wonym šlagru, hdźež funguje mjenowana forma jako stilistiski srědk. W spisownej hornjoserbšćinje wšak wužiwa so kajkostnik kongruentnje z wosobu, a tuž muž wo sebi praji, zo perfektny njeje – a sama tež přidam, zo perfektna njejsym. Móže to być za kolesowanje perfektne wjedro, abo perfektnje organizowane zarjadowanje. Samsne płaći za wuprajenje, zo je něšto modern, štož měło korektnje rěkać, zo smy žiwi w modernym swěće, abo zo je susodka moderna žona a so stajnje modernje zdrasći. A tuž młodemu serbskemu spěwarjej wodamy, zo perfektny njeje – štó drje chcył jemu tole za zło brać?
J. Šołćina
Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Wortbildung
Schlüsselwörter: Lehnwort, Adjektiv, Deutsch, Umgangssprache