Myto
W rozprawje wo wuprawje do Chorwatskeje spekulowaše w Serbskich Nowinach njedawno awtor wo pochadźe słowa mawt. Nadpadnyła bě jemu podobnosć serbskeho słowa myto. Z toho wuchadźejo měnješe, zo drje je myto-mawt wunamakanka Słowjanow a słowo „Maut“ je so wot nich do němčiny dóstało. Tola hačrunjež wustupuje słowo myto w mnohich słowjanskich rěčach, ma so wěcka nawopak. Jedna so wo požčonku, kiž je so ze starowysokoněmskeho słowa mūta z woznamom ‚cło‘ přewzała hižo do prasłowjanšćiny, kaž pisa so jednohłósnje we wšelakich słowjanskich etymologiskich słownikach. W serbšćinje je tute słowo swój woznam trochu změniło. Myto je pola nas cyle powšitkownje zarunanje za prócu abo wukon abo tež trofeja w někajkim wubědźowanju. Z tym so wone za specielny woznam dróhoweho cła abo popłatka wjace njehodźi. A tak smy za awtodróhowy popłatk k druhemu razej přewzali samsne słowo, nětko po rěčnym wuwiću w němčinje jako mawt.
S. Wölkowa
Themen: Herkunft der Wörter
Schlüsselwörter: Substantiv, Lehnwort