Muskowosobowosć
„Tři lodowe muže“ rěka titul inscenacije, kotruž su mjez druhim Chróšćan lajscy dźiwadźelnicy zahrali. Šulerjo, kotřiž su we wučbje serbšćiny temu muskowosobowosće wobjednawali, so nětko zawěsće prašeja: Su to woprawdźe „tři lodowe muže“ abo „třo lodowi mužojo“? Zo je tematika aktualna, pokaza tež slědowacy přikład: W dopomnjenkach čitach njedawno, kak rjenje bě, „[…] jako skupina ‚Lóze hólcy‘ stany a žurle pjelnješe“. Lóze móža być holcy, abo tež dźěći – mužojo pak maja hinašu kóncowku. Tohodla su to lube wowki, ale lubi dźědojo, w šuli wuknu pilne šulerki, ale tež pilni šulerjo, a na sportnišću běhaja spěšne holcy, ale tohorunja spěšni hólcy. A dokelž njesmě w serbšćinje po c, z abo s ženje i, ale stajnje y stać, njejsu to *cuzi ale cuzy hólcy, a njejsu to lózi hólcy ale lózy hólcy. Tuž so přez powěsć wo nowych spěwach lózych hólcow wjeselimy. Zawěsće woni bórze zaso stany a žurle pjelnja a nas z wjesołymi spěwami zabawjeja!
J. Šołćina
temy: pochad słowow
klučowe słowa: muskowosobowosć, substantiw, nominatiw plurala, maskulinum