Mam strach abo boju so?

Hdyž so mje njedawno něchtó wopraša, kak ma serbsce prawje rěkać: mam strach abo boju so, myslach sej, zo je to dobry tema za rěčny kućik. Jasna wotmołwa mjenujcy njeje móžna. Zawěsće je wjazbje mam strach němske „ich habe Angst“ kmótřiło. Sylnje rozšěriło je so wužiwanje tutoho wobrota hakle w druhej połojcy 20. lětstotka, je to potajkim nowši zjaw. To pak njerěka, zo dyrbjała we wšěch kontekstach strach měć wuměnić z werbom bojeć so. Hdyž chcu zwuraznić začuće stracha, je to cyle legitimne a prawje wužiwać wjazbu strach měć: Mam strach, póćmje sama domoj hić abo mam strach před cuzymi psami. Město toho móžu wězo tež prajić: Boju so póćmje sama domoj hić abo boju so cuzych psow. We wobchadnej rěči so forma genitiwa skerje njewužiwa, ale město toho prepozicija před – tohorunja pod wliwom němčiny: Boju so před cuzymi psami. Hdyž pak chcu zwuraznić wěste začuće, zo móhło so něšto njepřijomne stać, potom njerěču wo strachu, ale praju: Boju so, zo změjemy w dowolu hubjene wjedro. Bych móhła hišće dalše přikłady naličić, ale boju so, zo za to wusyłanski čas njedosaha.

A. Pohončowa

Themen: Sinnverwandte und ähnliche Wörter, Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter

Schlüsselwörter: Funktionsverbgefüge, Umgangssprache, Schriftsprache

Wörter: strach měć, bojeć so, Angst haben, fürchten sich