Fisprować
„Ze swojeje nutřkowneje kapsy sfisprowach fijałkowy kwěćel – a Hanine woči so swěćachu.“ Na tutu sadu w nowej zběrce Doroteje Šołćineje „Mjez namaj“ skedźbni mje njedawno znaty, a prašeše so za słowom sfisprowach – što měło to rěkać. Mi bě to cyle jasne, znaju to wot doma: fisprować – to je něšto z porstami parać, někajke drobne dźěło z porstami činić. W žanym słowniku ze serbšćinu jako wuchadźišćo wšak tele słowo njenamakaš, ale wone je zapisane w dwuzwjazkowym němsko-hornjoserbskim słowniku pod němskim hesłom „nesteln“, štož je jara dobry wotpowědnik. Zajimawe je prašenje pochada tutoho słowa – serbski etymologiski słownik wšak tu bohužel njepomha, dokelž te słowo njeregistruje. Wone pak ma paralelu w našej hornjołužiskej regionalnej němčinje, dialektny hornjołužiski słownik Hansa Kleckera registruje „fispern“ jako „mühselige, knifflige, viel Fingerfertigkeit erforderliche Tätigkeiten verrichten“, a tu drje dyrbimy tež za žórłom našeho hornjoserbskeho fisprowanja pytać.
S. Wölkowa
Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter, Herkunft der Wörter