Bože ćěło

Njedawno swjećachmy w katolskich wosadach Bože ćěło, ze swjatočnymi procesionami a holcami w družčej drasće. Pomjenowanje tutoho cyrkwinskeho swjedźenja jako Bože ćěło je přełožk z němčiny, hdźež rěka tutón swjaty dźeń „Fronleichnam“, štož woznamjenja posłownje ‚ćěło knjeza‘. „Fron“ woznamjenješe mjenujcy prěnjotnje, w starej němčinje ‚to štož knjeza – duchowneho abo swětneho – potrjechi, štož knjezej słuša‘, a z „frō“ je so knjez, tež Bóh, narěčał. A tak spóznajemy přełožk Bože ćěło w serbšćinje, ćěło Knjeza Jězu Chrysta. Při čimž z ćěłom abo tež z němskim „Leichnam“ tu njeje mortwe ćěło měnjene. W serbšćinje móže so słowo ćěło na žiwe a mortwe ćěło poćahować, to njerozeznawamy. Tak běše to tež hišće w starej němčinje ze słowom līcham(e) („Leichnam“).

L. Šołćic

temy: serbske wotpowědniki za němske słowa, pochad słowow

klučowe słowa: substantiw, němčina

hesła: Bože ćěło, Fronleichnam, Leichnam, ćěło