Alm

Porěču dźensa wo rjanej temje „dowol“. Wězo wšitcy wěmy, zo „doma, doma rjenje je“, ale tam a sem ćehnje nas tola do dalokeho swěta. Sama přebywam rady w Južnym Tirolu, a tak dojědźe sej naša swójba kóžde lěto na městno, kotrež něka němsce „Seiser Alm“. Hižo husćišo diskutowachmy wo serbskim wotpowědniku. Němske słowo „Alm“ je w Bayerskej a w Rakuskej znate regionalne pomjenowanje pastwišća abo wulkeje łuki w horach. Móžemy tuž prajić, zo pućujemy w dowolu po hórskich pastwišćach abo po hórskich łukach, na přikład w Južnym Tirolu. Dźiwnje pak skutkuje přełožk w hinašim konteksće: Naša swójba dojědźe sej zwjetša w zymje tam, a hdyž praju, zo rady po hórskich pastwišćach sněhakujemy, abo zo jězdźimy ze snowboardom po hórskich łukach – potom to směšnje klinči. Bych tuž rozeznawała po počasu: W lětnim času bych rěčała wo hórskich łukach w bliskosći Seisa, w zymje bych wužiwała indeklinabelne geografiske pomjenowanje a prajiła, zo sym sněhakowała na Seiser Alm.

Na, sym pozbudźiła pola was, lubi słucharjo, wjeselo na přichodny dowol?

J. Šołćina

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter

Schlüsselwörter: Substantiv

Wörter: Alm, Seiser Alm, pastwišćo