Najgroš

W prjedawšich časach staj wowka a dźěd wnučkam husćišo najgroš přitykłoj. A za najgroš sy sej potom móhł na přikład wulku całtu pola pjekarja kupić. Najgroš je pjenježk w hódnoće 10 fenkow, abo dźensa bychu to 10 centow byli. Wočiwidnje je so tu do serbšćiny němske słowo „Groschen“ přewzało. Ale što je z předzłóžku naj-, čehodla najgroš? Wujasnjenje da nam serbski etymologiski słownik: Wuchadźišćo bě mjenujcy němske słowo „Neugroschen“, stary sakski pjenjez z 19. lětstotka, kiž je so w dialektalnej němčinje našeje kónčiny jako najgrošen wurjekowało a tak do serbšćiny přewzało. Nic wšudźe ma abo měješe groš „Groschen“ hódnotu 10 fenkow. W pólšćinje mamy tohorunja pjenježk grosz, štož je jedyn fenk, w Awstriskej wotpowědowaše do zawjedźenja eura „Groschen“ jednemu fenkej a tehdyši sakski „Neugroschen“ měješe poprawom hódnotu 12 fenkow.

L. Šołćic

temy: pochad słowow, słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje

klučowe słowa: pochad, požčonka, wliw němčiny, substantiw

hesła: najgroš, Neugroschen, Groscheh, groš, fenk