Rěčne kućiki

Sněženki, sněhaki a sněhowki

Přeco hišće je moja tema sněh, hačrunjež by mi poprawom mjeztym bóle za nalěćom było. Dźensa chcu wam předstajić někotre wot sněha wotwodźene słowa. Te su wězo zwjetša někak ze zymu zwjazane, ale budźeće widźeć, zo su tež wuwzaća. Tu mamy najprjedy tute małe sněhowe hwěžki. Na nje prajimy dźensa zwjetša sněženki, tola w staršich časach wužiwaše so skerje słowo sněžinki, jim wotpowěduja dźensa hišće delnjoserbske „sněžynki“. Hdyž je so tych sněženkow/sněžinkow dosć našło, wućehnjemy sej rady sněhaki, němsce „Ski“ abo „Schi“ a z nimi sněhakujemy. To je zajimawe słowo, kotrež sej za nowočasnu wěc raz njejsmy wupožčili z němčiny, haj ani z čěšćiny – tam su to „lýže“ – ani z pólšćiny, hdźež praja „narty“. Sněhaki su tuž čisće serbska twórba, tež delnjoserbsce rěkaja wone „sněgaki“. Hdyž pak ze sněhom potom skónčnje na kónc dźe, čakamy njesćerpliwje na sněhowki. To su te małe běłe zwónčki, kotrež znajemy jako pósłow nalěća. Tute mjenuja Delnjoserbja cyle hinak, mjenujcy sněgulki. Polacy maja wobrazliwe mjeno za sněhowku, je to „przebijśnieg“, wšako wurostu wone husto hižo, hdyž je dokoławokoło hišće wšo połne sněha. A w čěšćinje praja jim „sněženky“. Tuž kedźbu, hdyž sće pola čěskich susodow, tam sněženki njepadaja, ale rostu.

S. Wölkowa

temy: słowa podobne po woznamje abo formje, regionalne rozdźěle w serbšćinje, pochad słowow

klučowe słowa: substantiw, wotwodźenka, słowne polo

hesła: sněženki, sněhaki, sněhowki, sněh