Kermuša

Čas kermušow w serbskich wosadach je so zahajił. Mjeztym zo so w někotrych wosadach kermušny swjedźeń wobmjezuje na swjatočnu Božu mšu a nyšpor, knježi w druhich wosadach mjeńši abo wjetši hołk a tołk. Wosebje dźěći so hižo wjesela na šifki, losbudu a cokorwatu, dorosćeni na kermušny tykanc, horce wino a šisbudu. Nó haj, tak so doma rěči, a to njech je w porjadku, za mnje je to dobra składnosć wo serbskich wurazach přemyslować, kotrež móžu tež w spisownej serbšćinje wužiwać. Mjenowane šifki wězo njejsu čołmiki, kotrež so po wodźe kolebaja, ale su to čumpjele abo karusel. A město losbudy a šisbudy móžu wězo prajić buda za losowanje a buda za třělenje. A město wobchadnorěčneje cokorwaty bych tola radšo pisała cokorowa wata – kaž Kito Lorenc w swojej žortnej basni „Słódko a krótko“:

„Balonk Jank, / cokorowa wata Kata / a lizawka Lizka / dom dundachu z rumla. / Lizka lizaše. / Kata tykaše. / Jank najprjedy wisaše. / Nadobo hikaše, / do lofta masny / – a prasny.“

A. Pohončowa

Themen: Sorbische Entsprechungen für deutsche Wörter

Schlüsselwörter: Substantiv, Lehnwort, Deutsch, Umgangssprache

Wörter: kermuša, Karussell, Kirmes, Losbude, Schießbude, Luftschaukel, Zuckerwatte