Naprašowanje »chribjet«, wuslědki 171–180 wot 220.
| 171 | Pod ćišćom kriminalistow wšak so Pavel Gallo naraz dopomni, zo wotwjedźeštaj paduchaj jeho z nožom na chribjeće do sakristije, hdźež Galla nuzowachu kemšace wino pić. Pod ćišćom kriminalistow wšak so Pavel Gallo naraz dopomni, zo wotwjedźeštaj paduchaj jeho z nožom na chribjeće do sakristije, hdźež Galla nuzowachu kemšace wino pić. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 60 : Předźenak, s. 3 |
||
| 172 | Samo na chribjeće je jeho płuwać nawučił – wulkotne! Samo na chribjeće je jeho płuwać nawučił – wulkotne! |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 97 : Předźenak, s. 3 |
||
| 173 | Sedło na chribjeće konja ma runje tak derje sedźeć kaž črij na noze čłowjeka. Sedło na chribjeće konja ma runje tak derje sedźeć kaž črij na noze čłowjeka. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 101, s. 1 |
||
| 174 | Tući móža so po swojich předstawach rozsudźić, hač ma so wona mjezwoču, chribjetej, rukomaj abo nohomaj wěnować. Tući móža so po swojich předstawach rozsudźić, hač ma so wona mjezwoču, chribjetej, rukomaj abo nohomaj wěnować. |
HSB-NOW-2021 Serbske Nowiny 31 (2021) 111 : Předźenak, s. 2 |
||
| 175 | Po Haninym chribjeće so Jakubowa ruka dele suwaše. Po Haninym chribjeće so Jakubowa ruka dele suwaše. |
HSB-NOW-2021 Stop a stup, s. 36 |
||
| 176 | Z Katju rejować a jeje porsty na chribjeće čuć. Z Katju rejować a jeje porsty na chribjeće čuć. |
HSB-NOW-2021 Stop a stup, s. 36 |
||
| 177 | Kornaŕ so z dobom njemdrej žonje poda; To bě wěsće zwólny, mudry kornaŕ. Tajkoh’ kornarja njeje runja w swěće, Hdy by z khribjetom so hišće dźeržał. Wot toh’ laca je khribjet hišće wyše, Wzał je tón na so Mjertynowe puki. Hdźe dha je wšak tón na šepjerjawych hałzach, ćernjach Hodźa pak so wšitke kruchi nam’kać. Mjertyna biła wčera jeho žona, Dźeržała joh’ za kornaŕ teho laca. Kornaŕ so z dobom njemdrej žonje poda; To bě wěsće zwólny, mudry kornaŕ. Tajkoh’ kornarja njeje runja w swěće, Hdy by z khribjetom so hišće dźeržał. Wot toh’ laca je khribjet hišće wyše, Wzał je tón na so Mjertynowe puki. Hdźe dha je wšak tón wbohi Mjertyn ćeknył? Do myšacej’ dźěrki je wón zalězł. Što dha tam nětko ta zła žona čini? Khodojt z wuhnjom won | HSB-ZEJLER | ||
| 178 | wěsće zwólny, mudry kornaŕ. Tajkoh’ kornarja njeje runja w swěće, Hdy by z khribjetom so hišće dźeržał. Wot toh’ laca je khribjet hišće wyše, Wzał je tón na so Mjertynowe puki. Hdźe dha je wšak tón wbohi Mjertyn ćeknył? Do myšacej’ dźěrki je kruchi nam’kać. Mjertyna biła wčera jeho žona, Dźeržała joh’ za kornaŕ teho laca. Kornaŕ so z dobom njemdrej žonje poda; To bě wěsće zwólny, mudry kornaŕ. Tajkoh’ kornarja njeje runja w swěće, Hdy by z khribjetom so hišće dźeržał. Wot toh’ laca je khribjet hišće wyše, Wzał je tón na so Mjertynowe puki. Hdźe dha je wšak tón wbohi Mjertyn ćeknył? Do myšacej’ dźěrki je wón zalězł. Što dha tam nětko ta zła žona čini? Khodojt z wuhnjom won je wujěł z njeju. Što dha b’dźe nětko | HSB-ZEJLER | ||
| 179 | to tak wostało, Ja měł dosć wšeho dobreho. Mój žiwjenja khód lóžki je, Mje starosć njekrjuduje, Mi hišće brěmjo žiwjeńske Mój khribjet njezhibuje; O zo by to tak wostało atd. Mój žiwjenja khód ćichi je; Mój pokoj z pokhmurjenjom Mi zwadnik žadyn njebjerje A žiwjenja khód krasny je, Wšak nimam strowja tradać, Stawčk njeboli nic žadyn mje; Što chcu sej wjacy žadać? O zo by to tak wostało, Ja měł dosć wšeho dobreho. Mój žiwjenja khód lóžki je, Mje starosć njekrjuduje, Mi hišće brěmjo žiwjeńske Mój khribjet njezhibuje; O zo by to tak wostało atd. Mój žiwjenja khód ćichi je; Mój pokoj z pokhmurjenjom Mi zwadnik žadyn njebjerje A z prawowaŕskim drjenjom; O zo by to tak wostało atd. Mój žiwjenja khód troštny je, Mje njewopušći wěra, Jej’ přećelna | HSB-ZEJLER | ||
| 180 | ! (1842.) Hódančko. Štyri nohi prosće steja, Nichtó njewidźi, zo dźeja, Dokelž njejsu k khodźenju. Na nich khribjet wotpočuje, Tón so nihdy njezhibuje, Dokelž njeje k zhib’wanju. Je tón khribjet wobćeženy, Dha jón kóždy zwjeseleny W swojim času polóža prync Jana Serbojo! Štó ćehnje z bitwy dobytej’ A swoje rany khwali sej? To serbscy su tragunarjo, To su prync Jana Serbojo! (1842.) Hódančko. Štyri nohi prosće steja, Nichtó njewidźi, zo dźeja, Dokelž njejsu k khodźenju. Na nich khribjet wotpočuje, Tón so nihdy njezhibuje, Dokelž njeje k zhib’wanju. Je tón khribjet wobćeženy, Dha jón kóždy zwjeseleny W swojim času polóža. Za tym hač je zamóženje, Za tym je tam wobćeženje, Za tym grat, kiž podawa. [Blido.] ( | HSB-ZEJLER |